Van cee naar het einde van de wereld (fisterra).

Na een goede nacht en een uitgebreid ontbijt zijn we in de regen vertrokken. Gelukkig was de tocht niet te lang.ondanks het minder goede weer verbaasde de natuur ons opnieuw. De weg slingerde zich van strand tot strand. We konden het dan ook niet laten om de zee op te zoeken en schelpen te rapen. Wij leerden vandaag de camino ook op een andere manier kennen,nl. In de regen maar het hoort bij deze kust. Ook dit was een leuke ervaring. Drijfnat stapten we finisterra binnen. Ons appartement overtrof onze verwachtingen. Uit elk venster hebben we zeezicht. En wat nog leuker was om 3 uur was de regen weg en brak de zon door. Dus konden wij onze wandeling naar de vuurtoren aanvatten. 3km bergop. Daarna werden we allemaal stil. Dit was tot nu toe het hoogtepunt van onze reis. En zoals vorig jaar in Santiago kwamen we ook nu al onze medepelgrims daar tegen. We hebben wat gerust op de rotsen en van het zonnetje genoten. Uiteindelijk hebben we onze steentjes en schelpen van de rotsen en van de wereld geworpen. Dan nog lekker gaan eten en nu in ons bedje kruipen om morgen weer fris en monter te zijn voor onze volgende tocht. Tot morgen.